On vous croit

In dit artikel:

On vous croit is het sobere speelfilmdebuut van de Waalse makers Charlotte Deville en Arnaud Dufeys. Op het oppervlak lijkt het een rechtbankdrama, maar de film keert de genreconventies om: geen monumentale rechtszaal of theatrale procederende advocaten, maar één steriel zittingskamertje onder tl‑licht waar een krappe hoorzitting alles beslist voor moeder Alice (Myriem Akheddiou). Zij strijdt om de voogdij over haar twee kinderen nadat haar zoon zijn vader van misbruik beschuldigd heeft.

Het verhaal valt binnen het recent herleefde subgenre van de ‘vrouw in het nauw’: intens, locatiegebonden films die binnen een korte tijdspanne systemische tekortkomingen blootleggen via één hoofdpersonage. Denk aan titels als One Day, Das Lehrerzimmer en het recente Heldin; ook de filmkunst van de Dardennes en Jeanne Dielman ligt als erfenis op de achtergrond. De maakstijl van Deville en Dufeys is uitgekiend minimalistisch: een roterende beginshot dat Alice direct bij de hand neemt, daarna kalmere framing die haar voortdurende onrust voelbaar houdt. Paradoxaal genoeg krijgt in vrijwel elke scène vooral degene die luistert het beeldvlak — meestal Alice — terwijl anderen over haar spreken.

De late onthulling van de titel werkt wrang: er klinkt wel een belofte van geloof, maar de film vraagt wat zulk ‘geloven’ waard is als het niet samengaat met echt luisteren of concrete gevolgen. On vous croit is daarmee minder een pleidooi dan een scherp portret van hoe instituties mensen in hapsnapkaders dwingen.