Discussiefilm: After the Hunt

In dit artikel:

Luca Guadagnino’s After the Hunt zorgde op het filmfestival van Venetië voor felle gesprekken: niet zozeer over camerawerk of montage, maar over de kern van het verhaal — een vermeende MeToo-aanklacht op de Yale-universiteit. De zwarte studente Maggie (Ayo Edebiri) beschuldigt de witte docent Hank (Andrew Garfield) van aanranding; Alma (Julia Roberts), een witte collega en vriendin van Hank, moet haar morele positie bepalen. Journalisten en publiek raakten verdeeld: is het een verdediging van 'woke' studenten of een bewering van de kant van de gevestigde, vaak witte, academici?

Twee Filmkrant-auteurs — Roosje (dertiger) en Kees (vijftiger) — gebruiken de film als springplank voor een generatiegesprek. Kees voelt zich aangevallen door de oudere academici in de film: hij ziet studenten als de rationele, redelijke partij en de docenten als dogmatisch, zelfgenoegzaam en ongeschikt om te begeleiden. Roosje, die zich dichter bij de jongeren rekent, ervaart juist ergernis over hun gedrag; zij leest Maggie als een poseur: rijk, met ouders die grote donaties deden en met twijfelachtige academische integriteit (er zijn verwijten van plagiaat). Voor haar toont de film studenten die morele zekerheden hanteren zonder voldoende context te bieden — een 'court of public opinion' waarin imago zwaarder weegt dan feiten.

Beide besprekingen leggen een terugkerend motief van de film bloot: leugenachtigheid en hypocrisie. Kees merkt op dat de oudere generatie expliciet liegt of vertrouwelijke grenzen overschrijdt (bijvoorbeeld een universiteitspsychiater die informatie doorspeelt), terwijl het daadwerkelijke liegen van studenten nooit onomstotelijk op beeld wordt getoond; beschuldigingen blijven vaak insinuaties. Roosje wijst erop dat de film grotendeels door het perspectief van de ouderen wordt verteld en vraagtekens plaatst bij artistieke verwijzingen — zoals naar Morrissey en Woody Allen — die kunnen duiden op het ouderwetse wereldbeeld waartegen studenten protesteren.

Uiteindelijk verschillen de twee recensenten vooral in welke generatie ze herkennen en hardop bekritiseren. Beide zijn het eens dat After the Hunt vooral een discussie-opener is: de film belicht spanningen rond MeToo, identiteit en macht, maar levert volgens hen geen heldere leidraad hoe zulke kwesties op te lossen. Wel gaf de confrontatie tussen de auteurs hen nieuwe inzichten over hun eigen generatie(s).

After the Hunt draait vanaf 16 oktober 2025 in Nederlandse bioscopen.