Deze acteur kreeg dankzij 'The Godfather' een enorme hekel aan regisseur Francis Ford Coppola

In dit artikel:

Sam Peckinpah, een invloedrijke maar sullige regisseur uit de jaren zestig en zeventig, voelde zich voortdurend een buitenstaander binnen Hollywood. Ondanks klassiekers als The Wild Bunch en Straw Dogs kreeg hij in zijn loopbaan slechts één Oscarnominatie, wat zijn gevoel versterkte dat de industrie hem niet echt erkende. Zijn films vielen op door hun rauwe, vernieuwende geweld en een compromisloze toon; hij weigerde zich te laten leiden door studio's of critici, wat respect maar ook vijandigheid opleverde.

Toen The Godfather (1972) uitgroeide tot een cultureel fenomeen en meerdere Oscars won, reageerde Peckinpah fel: hij gaf toe Coppola te haten, niet om persoonlijke redenen maar uit pure jaloezie op het grote succes dat hij zelf zocht. Die boosheid viel samen met een lastige periode in zijn eigen carrière. Kort na The Godfather bracht hij Junior Bonner en The Getaway uit met Steve McQueen; Junior Bonner flopte, terwijl The Getaway commercieel uitblonk en later cultstatus verwierf, maar toch niet het maatschappelijke gewicht van The Godfather bereikte.

Peckinpah’s reactie illustreert de felle competitie binnen de filmwereld: vernieuwende makers kunnen artistiek invloedrijk zijn zonder dezelfde publieke of institutionele erkenning te krijgen als tijdgenoten wiens werk grotere commerciële en kritische triomfen behaalt.