Death Watch

In dit artikel:

Bertrand Taverniers Death Watch (La mort en direct, 1980) wordt in deze tekst getekend als een voortijdige waarschuwing over de omnipresentie van de camera en de exploitatie door de media. Tavernier, aanwezig bij de digitale restauratiepremière in Glasgow (2012), noemde zijn eigen film ooit futuristisch en zag met weemoed hoe veel van wat hij voorspelde werkelijkheid werd: manipulatie van beelden en de uitbuiting van levens door televisie.

De film werd ruim dertig jaar eerder wél in Glasgow opgenomen, in acht weken en voor toen nog bescheiden twee miljoen dollar. De sterke internationale cast—Romy Schneider als Katherine Mortenhoe, Harvey Keitel als camerapersoon Roddy, met onder meer Harry Dean Stanton en Max von Sydow—en de fotografische liefde van Pierre‑William Glenn voor het Schotse landschap geven de film zijn sfeer. Het scenario is gebaseerd op D.G. Comptons roman The Unsleeping Eye.

In de plot krijgt Katherine te horen dat ze binnenkort zal sterven; zonder haar medeweten registreert zender NTV dat gesprek en wil haar laatste momenten voor kijkcijfers uitzenden. Roddy draagt een camera achter zijn ogen, waardoor alles wat hij ziet tv-beeld kan worden; hij moet licht vermijden om niet blind te worden. De (letterlijke en morele) achtervolging tussen tv‑makers en onderwerp ontwikkelt zich tot een predictabele romance, maar belangrijker: Katherine blijft het morele hart—ze verzet zich tegen roem en strijdt voor privacy en het recht om op eigen voorwaarden te sterven.

Death Watch biedt meer dan scifi-gimmick; het is een spiegel over media-ethiek en het menselijke recht op waardigheid. De film is vanaf 14 november 2025 te zien op Mubi (VoD).