"De perfecte Spider-Man!" Maar hij was eigenlijk veel te oud voor de rol

In dit artikel:

Toen Andrew Garfield in 2012 het rood-blauwe pak aantrok in The Amazing Spider-Man, wekte zijn vertolking meteen veel verwachting: hij voegde charme, intensiteit en emotionele diepgang toe aan Peter Parker, maar zijn leeftijd liep als struikelblok mee. Garfield was 28 toen de film uitkwam, waardoor hij in de scènes op de middelbare school vaak ouder overkwam dan het tienerpersonage dat hij speelde.

Regisseur Marc Webb koos voor een realistischere, meer emotioneel geladen aanpak van het verhaal. Emma Stone als Gwen Stacy en haar chemie met Garfield droegen bij aan de positieve ontvangst. Commercieel was de film een succes — ruim 757 miljoen dollar opbrengst tegenover een budget van circa 230 miljoen — maar sommige fans verzetten zich tegen Sony’s snelle reboot na Sam Raimi’s geliefde trilogie.

Kritiek richtte zich vooral op de uitstraling van Garfield’s Parker: energiek en kwetsbaar, maar met een ‘hipsterachtig’ randje dat afweek van de nerdige onschuld die Tobey Maguire eerder belichaamde. Die volwassenheid maakte het lastiger hem als underdog van de highschool-omgeving te zien. De vervolgfilm uit 2014 kreeg gemengde recensies en viel tegen bij verwachtingen, maar Garfield kreeg in 2021 een onverwachte herkansing in Spider-Man: No Way Home, waar zijn terugkeer emotioneel veel bij fans losmaakte.

Ondanks twijfels over zijn leeftijd blijft Garfield voor velen één van de meest gevoelige en toegewijde vertolkingen van Spider-Man — een interpretatie die, los van feitelijke jaren, diepe impact heeft gehad op het publiek.