De acteur die weigerde zijn 'lichaam en ziel' te verkopen om James Bond te spelen: "Ze wilden me bezitten"

In dit artikel:

Toen Roger Moore met pensioen ging in de jaren tachtig zochten de Bond‑producenten naar een serieuzere, minder campy versie van 007. Na uitgebreide screening en tests viel de aandacht van producent Cubby Broccoli op de relatief onbekende Australische tv‑acteur Andrew Clarke, bekend van soaps en de Eerste Wereldoorlog‑miniserie Anzacs (1985). Clarke werd naar het Verenigd Koninkrijk gevlogen, maakte indruk tijdens de proeven en kreeg een contractvoorstel — maar de kleine lettertjes maakten hem terughoudend.

Het aanbod bleek een langlopend, zeer beperkend contract van ongeveer tien jaar met een laag persoonlijk inkomen, terwijl de studio de opbrengsten zou innen. Clarke herinnert zich dat ze hem zo “tien jaar lang wilden bezitten.” Hij probeerde de voorwaarden te veranderen — meer geld en kortere duur — maar toen hij niet direct instemde, hakte Eon de onderhandelingen af en stuurde hem huiswaarts. De producenten wilden blijkbaar een volgzame keuze; wie dat niet was, werd niet aangenomen.

Uiteindelijk werd Timothy Dalton de nieuwe Bond, maar hij kreeg maar twee films om de rol neer te zetten en kreeg nooit echt de tijd om zich volledig te bewijzen. Voor Clarke betekende het afzien van een iconische kans dat zijn carrière beperkt bleef tot Australische tv en enkele films. Hij zegt geen spijt te hebben van zijn keuze om niet in te stemmen met zulke beperkende voorwaarden, ook al had het hem de titel van James Bond kunnen opleveren.