Bugonia

In dit artikel:

Yorgos Lanthimos en Emma Stone zetten hun vruchtbare regisseur‑acteurrelatie met Bugonia krachtig voort: dit is hun zesde samenwerking en Stone domineert opnieuw—nu als stijlvol kaalgeschoren, gewit gezicht dragende CEO die door een verwarde bijenhouder voor een buitenaardse spion wordt aangezien. Jesse Plemons levert een van zijn sterkste rollen als die bijenhouder, een conspiracy‑gek die met hulp van zijn sullige neef (de debuterende Aidan Delbis) Stone ontvoert om haar een bekentenis af te dwingen.

Tonale kenmerken van Lanthimos komen volledig terug: een mix van kolder, vervreemdende humor, psychologische steekspelen en soms cartoonesk geweld. Acteurs lijken zichtbaar plezier te hebben in die balans, wat de film levendig en gespeeld maakt. Visueel en sonisch springt Bugonia ook in het oog: een strakke VistaVision‑35mm-beeldenstroom en een ongemakkelijk harde orkestscore van Jerskin Fendrix ondersteunen het contrast tussen de kille, klinische kantoren van Stones farmaceutische bedrijf en de rommelige, duistere kelder waar Plemons zijn martelarsenaal heeft opgebouwd.

Verhalend grijpt de film terug op thema’s als colony collapse disorder, online samenzweringen en de macht van Big Pharma, en verwijst expliciet naar de Koreaanse inspiratiebron Save the Green Planet!. Maar waar Plemons een klassiek klassenverhaal pon­eert—de gefrustreerde man die door het kapitalisme wordt weggedrukt—maakt de keuze Stone als vrouwelijke CEO te plaatsen het morele kompas ingewikkelder: het martelen van een vastgebonden vrouw reduceert sympathie voor de activistische kant en maakt politieke nuancering minder scherp.

Het resultaat is een film die vooral in het moment overtuigt: sterk acteerwerk, gewaagde vormkeuzes en scherpe esthetiek zorgen voor grote bioscooppret. Tegelijk laat Bugonia weinig nawe­gingen achter; de actuele twistpunten die het aansnijdt worden niet diep uitgewerkt. Voor wie van Lanthimos’ mix van ironie en ongemak houdt, is het weer een genietbare rit — een film die je meesleept zolang hij duurt, maar die je na afloop niet lang bijblijft.